Devils weather

Gisteren was m’n verjaardag. Voordat we om 6 uur opstonden had Anja al Happy Birthday voor me gezongen. Ook de felicitaties via app, sms en facebook stroomden binnen. Allemaal bedankt hoor, erg attent?
We hadden de nacht door gebracht op camping Stockade North in Custer State Park. Gezien de weersverwachting zou dit de laatste dag in Custer State Park worden. Het extreme kou front wat onder weg is gaat zorgen voor temperaturen tot ver onder het vriespunt en 15 cm sneeuw. ’s Morgens bij het opstaan is het 4 graden, we besluiten nog een keer op zoek te gaan naar wildlife, maar zo spectaculair als gisteren was het niet, het bleef bij herten, Pronghorn antilopen, een eekhoorn, wilde kalkoenen en bizons. Daarna zijn we eerst terug naar de camping gegaan om nog even te douchen. Vervolgens nog een bezoekje aan het visitor center of een wandeling met de weervoorspelling nog aan te raden is, het zou geen probleem moeten zijn. Dus na het ontbijt zijn we om goed half 11 op pad gegaan voor een hike van 8 kilometer naar Center Lake. Een prachtige hike waar we bijna 3 uur over deden, veel crossings over een smalle beek en waar we alleen waren met de natuur, we kwamen niemand tegen.Wel voelde je de sneeuw kou al aankomen, de druppels hingen aan je neus, lekker gezond weertje.
Na de wandeling besloten we om Custer State Park definitief achter ons te laten. Via de Needles Highway hebben we het park verlaten. Prachtige rots partijen, die veelal de vorm van naalden hebben. Heel bijzonder. Deze weg bevat ook een aantal smalle en lage tunnels. Bij 1 van die tunnels passeerde een bus die werkelijk aan beide zijkanten en bovenkant maar enkele centimeters overhad. Iedereen stond met ingehouden adem te kijken of hij geen schade op zou lopen. De chauffeur had wel humor. Hij had namelijk een bordje achter z’n voorruit geplaatst “student driver”, maar het was een ware vakman.
Het weer werd steeds slechter, bij het passeren van meren zagen we de damp er vanaf komen omdat de temperatuur van het water hoger was dan de lucht temperatuur. Daarna begon het ook nog te regenen. We besloten om in Spearfish, bij “Chris Camp” te stoppen, deze camping hadden we al eerder aangedaan. Op advies van de eigenaresse zijn we ’s avonds ter gelegenheid van m’n verjaardag lekker steak gaan eten bij Killians Taverne. Een goede keus, het smaakte heerlijk en het was gezellig.
De volgende morgen keek Anja naar Buiten en begon te lachen, er lag 10 tot 15 centimeter sneeuw! En het sneeuwde nog volop. Wij eerst even lekker gedoucht en ontbeten waarna we in de sneeuw zijn vertrokken naar Devils Tower. Het eerste nationale monument van Amerika. Onderweg schommelde de temperatuur steeds tussen de 0 en 3 graden en bleef het sneeuwen. De sneeuwschuivers en strooiwagens werden volop ingezet. In 4 dagen tijd midden overdag van 38 naar 0 graden! We hadden met veel rekening gehouden, maar dit extreme weer hadden we echt niet verwacht. Gelukkig waren de wegen goed berijdbaar. Bij Devils Tower aangekomen bleek dat het zo dichtgetrokken was door de sneeuwval dat de gehele Devils Tower niet zichtbaar was. Wat een devils weather!
Er zat niets anders op dan onze reis voort te zetten naar Red Lodge, een 500 kilometer verder, aan het begin van de Bear Tooth Highway, een mooie pas over de Rocky Mountains. Onderweg maar weer eens getankt. Blijkt dat onze van maar liefst 1 op 6,25 loopt. Gelukkig ligt de literprijs hier maar op 1,10 dollar wat ongeveer 85 eurocent is.
In Red Lodge aangekomen, lijkt het weer op te klaren, wat ook voorspeld is. Daar hebben we eerst even boodschappen ingeslagen voor de komende 4 a 5 dagen die we in Yellowstone door gaan brengen. Bij Perry’s RV park hebben we een plaatsje voor de nacht gevonden, nadat we zojuist ontdekt hebben dat het duivelse weer nog een verrassing voor ons in petto heeft. De Bear Tooth Highway is vanwege hevige sneeuwval tot nader order gesloten. We zullen zien morgenochtend!
Overigens wij maken ons geen zorgen, de weersverwachting voor de komende week lijkt perfect, volop zon en temperaturen boven de 20 graden.