Back in Yellowstone National Park

Na een koude nacht zijn we in Red Lodge bij het visitor center het laatste reisverslag gaan uploaden en nog even met het thuisfront gebeld. Tenslotte gaan we voor 4-5 dagen naar Yellowstone en daar ben je gewoon slecht bereikbaar om over de beschikbaarheid van wifi maar te zwijgen.
Ook even geïnformeerd of de Bear Tooth Highway open gaat vandaag en zo niet wat dan het alternatief is. We kregen te horen dat de Bear Tooth Pass waarschijnlijk om 12 uur open zou gaan. Dat paste ons precies, dus wij op weg. De temperatuur ligt om en nabij het vriespunt, maar de lucht is strak blauw, en de zon doet al aardig z’n best. De Bear Tooth Highway is een weg met vele mooie uitzichtpunten. Zeker nu alles wit gekleurd is door de sneeuw geeft dit een heel bijzondere aanblik. De weg kent een aantal haarspeld bochten en brengt je naar een hoogte van 10.947 feet, ongeveer 3650 meter. Bijna aangekomen bij het eindpunt, Cooke City, hebben we nog een 3 tal herten gespot.
Ook al even gekeken welke campings daar eventueel open waren, maar het aanbod was zeer beperkt. Dus dan maar hopen dat we in Yellowstone zelf terecht kunnen. De ranger bij het entree station wist ons te vertellen dat de eerste 2 campings die we op het oog hadden al vol waren. Toch trokken we de stoute schoenen aan en bij Pebble Creek kregen we van de camping host het laatste plekje toegewezen. Dat was al een opluchting dat we in ieder geval een plekje binnen het park hadden. Morgenochtend vroeg kijken we weer verder naar de mogelijkheden op onze favoriete camping Slough Creek. Snel nog wat gedronken in het zonnetje, de temperatuur is ondertussen alweer opgelopen naar 19 graden en zal de komende dagen alleen maar beter worden.
Vervolgens op pad om wildlife te gaan spotten. Als eerste zijn we terug gereden richting de ingang waar we met de spotting scope een aantal white mountain sheep hebben gespot. Deze hadden we vorig jaar niet gezien in Yellowstone en hadden we dit jaar zonder spotting scope ook zeker gemist. Vervolgens werden we er op attent gemaakt dat er ’s morgens vroeg een bizon was aangereden (road kill). Deze was door de rangers een aantal honderden meters van de weg af gesleept. Een mooie gelegenheid dus op mogelijk beren of wolven te spotten die op het karkas af komen. Na een paar uur wachten hebben we niet meer gezien als 2 coyotes die zich wel in de buurt van het karkas ophielden, er aan snuffelden en markeringen in de omgeving van het karkas uit zetten maar niets van het karkas hebben gegeten. Bijzonder, mogelijk zat er nog teveel mensen geur aan het karkas. Morgen gaan we opnieuw pols hoogte nemen.
Al met al een mooie eerste dag in Yellowstone!
Op zaterdag liep de wekker op de mobiel weer om 6 uur af. Snel vertrokken we richting de camping Slough Creek. Onderweg kwamen we de plaats waar het karkas van de bizon lag weer tegen, we zijn even gestopt maar er was weinig activiteit te bespeuren, we besloten snel door te rijden. Op Slough Creek aangekomen liep de camping host al rond, het was nog maar rond 7 uur. Ze had zeker een plaatsje voor ons, maar voor de plaatsjes die wij graag wilden was het nog even afwachten of de mensen die daar nu stonden zouden verlengen of niet. Om goed 8 uur werd duidelijk dat deze mensen gingen verlengen en wij uiteindelijk op site 10 terecht kunnen. Prima! Na ons geïnstalleerd te hebben heeft Anja eerst een wasje gedaan en vervolgens hebben we lekker buiten in het zonnetje ontbeten. Vervolgens besloten we op pad te gaan. Eerst naar een bekende wolven spotters plek dicht bij de camping, we waren waarschijnlijk al te laat er was geen wolf meer te zien.
De rest van de dag gingen we gebruiken om de noordelijke loop in Yellowstone nog een keer te rijden. Van Tower Roosevelt, naar Mammoth, naar Norris en vervolgens via de Dunraven pas weer terug naar Tower. Veel hadden we vorig jaar ook al gezien, andere dingen herkenden we totaal niet meer. Vorig jaar hadden we de omgeving van Norris niet kunnen verkennen. Daar hebben we nu het Ranger museum, het Norris Geyser basin en de Artist paintpots bezocht. Wederom werd duidelijk dat je hier eigenlijk gewoon in een krater van een nog actieve vulkaan rond loopt. Ongelofelijk wat hier allemaal uit de grond spuit, stroomt, borrelt en stinkt.
Rond de klok van 19 uur arriveerden we weer in de buurt van de camping. We zijn nog gauw even wolven gaan spotten, en ja hoor deze keer was het wel prijs. 4 stuks, 2 zwarte en 2 grijze. Ze lagen de meeste tijd rustig en dolden wat met elkaar. Daarna werd het te donker, terug naar de camping waar we uiteindelijk om 21:30 zaten te eten.
Op onze derde dag in Yellowstone besloten we het relatief rustig aan te doen. Weliswaar stonden we weer om 6 uur op om vervolgens al eerste weer bij het bizon karkas te gaan kijken. Na een half uur was er van enige activiteit geen sprake. Dus besloten we spoorslags te gaan kijken of we wolven konden zien. En jawel hoor, dit keer 5 stuks, wederom 2 zwarte en 3 grijze, daarnaast ook nog 3 bold eagles gezien. Om een uur of 9 reden we terug naar de camping waar we ons wat opgefrist hebben en lekker in het zonnetje hebben zitten ontbijten. Om een uur of twaalf besloten we een hike vanaf te camping te gaan maken, langs de rivier stroom opwaarts en daarna dezelfde weg weer terug. Totaal zo’n 2,5 uur onderweg geweest en zo’n 6 tot 8 kilometer gelopen. Nou ja gelopen we moesten over en onder tientallen boomstammen door die over de trail lagen. Bij terugkomst op de camping zagen we nog een prachtige golden eagle.
Op de camping nog een paar uurtjes in het najaarszonnetje gezeten en geborreld, waarna we de bbq aangemaakt hebben en lekker buiten hebben zitten eten.
Na een goed nachtje slapen meldde m’n mobieltje zich weer om 6 uur. Ja, wederom snel opgestaan en op naar het karkas. We gingen hier al voor de 5de keer kijken, denk ik, en wederom is er van enige activiteit geen sprake. Wildlife spotten is een kwestie van veel geduld hebben. Dus maar weer terug naar de plek om de wolven te spotten en dat was een groot succes. 3 zwarte en 6 grijze deze keer, waarschijnlijk ouder dieren met een aantal grotere pups, 5 a 6 maanden oud. Hoe gaat dat nu in zijn werk dat wolven spotten. Ten eerste betekent dat, met het materiaal een heuvel op ’s morgens vroeg. Spotting scope opstellen en op zoek naar de wolven, ondertussen weet ik waar ik ze moet zoeken. Ik schat in dat ze op 1 a 1,5 kilometer van mij actief zijn. Dus met een standaard verrekijker of telelens op je fototoestel kom je niet ver. Verder scan met de scoop ook de omgeving af naar meer wolven of andere dieren, deze morgen bijvoorbeeld ook weer een bold eagle (zeearend) gezien. Ja, echt een beleving die ook nog een zekere spanning met zich mee brengt. Morgen ga ik zeker terug en probeer ik er een dimensie aan toe te voegen namelijk de wolven via de spotting scope op de foto vast te leggen.
Terug op de camping weer heerlijk ontbeten in het zonnetje alvorens we op pad zijn gegaan voor een dagje toeren door Yellowstone. Vandaag richting the East entrance (de weg richting Cody). De van had ook weer dorst gekregen dus eerst maar even getankt, vervolgens even brood gekocht voor de komende dagen en een warme beker koffie en chocolade voor onderweg.
Onderweg doorkruisten we de Hayden valley en reden we langs de Yellowstone River. Vorig jaar hadden we daar nog een rivier otter gespot, helaas dit jaar liet ie zich niet zien.
Bij Fish Bridge aangekomen zijn we eerste ons afvalwater gaan dumpen en hebben we vers water aan boord genomen zodat we weer een aantal dagen vooruit kunnen. Daarna langs het Yellowstone lake richting de West entrance. We passeerden de Sylvan pass en Sylvan lake. Vlak voor de ingang zijn we omgedraaid en hebben we dezelfde weg weer teruggenomen. Wat ik hier nu in het kort beschrijf is enkele reis ongeveer 120 kilometer. Onderweg natuurlijk veel stoppen op de vele uitzichtpunten, lekker genieten van de natuur. Maar bovenal ook van de onverwachte dingen die altijd gebeuren. Ook vandaag weer, met de bizons, we hebben er al honderden, misschien wel duizenden gezien, dus zoveel indruk maken die niet meer. Het wordt wel leuk als er 2 bizons vlak voor ons de weg op lopen en vervolgens ook de tegenliggers blokkeren. Ook 2 stoere Harley motorrijders konden niets anders dan hun motor stil zetten. Vervolgens ontstaat er aan beide zijde een file, waarvan de duur door die 2 bizons bepaald wordt.
Een ander onverwacht moment is als we bijna terug zijn en Specimen Ridge passeren en er vervolgens 10 Bighorn sheep langs de weg lopen, weer een mooi foto moment!
De rivierotters die we vorig jaar zagen in de Yellowstone river waren n u nergens te bekennen.
Alvorens we tegen 19 uur terugkeren naar de camping kunnen we het niet laten om nog even bij het Bizon karkas te gaan kijken. Maar helaas situatie blijft onveranderd, geen activiteit.
Dan toch maar terug naar de camping en het avond ritueel gevolgd, borrel en toastje, eten en naar bedje!
Het wordt saai, maar ook de laatste dag in Yellowstone meldde de mobiel zich om 6 uur. Voor de laatste keer verlaten we de campsite Slough Creek. Een camping met beperkte voorzieningen, met maar 17 plaatsen, maar qua ligging zo geldig, zo midden in de natuur en zo rustig aan een klein riviertje Slough Creek.
Het bizon karkas was de eerste bestemming. Het karkas was in bezit genomen door de raven. Verder daar nog 2 coyotes gezien, maar geen beren of wolven waar we eigenlijk naar op zoek zijn. Wel hoorden we dat er verderop bij het ranger station wolven te zien waren. Wij daar naar toe en inderdaad een prachtige zwarte wolf liet zich daar zien. Ik heb hem via de spottingscoop proberen te forgraferen, maar dat is nog een kunst op zich. Aan de andere zijde van de weg lag nog een bizon karkas waar een aantal raven en een bold eagle op zaten. Ook de ondertussen bekende wolven spotting plek bij Slough Creek kreeg nog een laatste bezoekje van ons. Ook daar zagen we weer een zwarte wolf, een elk, een red tailed hawk (havik), een bold eagle en een zwerm moutain blue birds. Allemaal prachtig, alleen jammer dat je daar ook te horen krijgt dat een half uurtje daarvoor een grizzly beer zich had laten zien die vervolgens door de wolven verjaagd werd. Als afsluiting reden we nog 1 keer door de Lamar valley heen en terug langs alle plekjes waar we veel wild gespot hadden maar helaas het geluk was niet aan onze zijde. Geen beren. Wel zagen we nog een kudde bizons de Lamar River over staken.
Na het ontbijt gebruikt te hebben langs de Yellowstone River, samen met een raaf, zijn we nog een wandeling gaan maken richting Lost lake, een kleine 6 kilometer met een flinke klim er in, waar we toch ruim 2 uur zoet mee waren.
Daarna hebben we Yellowstone via Mammoth en de North entrance bij Gardiner verlaten. Hier zie je overigens altijd elks en zo ook nu weer.
Op weg naar Livingstone via de 89 zagen we nog verschillende herten en sand hill cranes (kraanvogels).
Daarmee zit ons avontuur in Yellowstone National Park er op. Jammer dat we geen beren hebben kunnen spotten. Daarnaast leek het ons ook drukker dan vorig jaar. Maar wat een prachtig park, wat een wildlife, wat een natuur en dat tesamen met prachtig weer!
Onze volgende bestemming wordt Glacier National Park, we hopen daar woensdag op de middag aan te komen.