Grizzlies fotogeniek?

Op woensdag zijn we vanuit Livingstone op weg gegaan richting Glacier. Via de freeway 90 west. Toch vreemd als je routeplanning systeem in de van aangeeft dat je over 377 kilometer de afslag moet nemen. Maar ja, zo werkt het hier wel. In dit land gelden geen afstanden, die overbrug je gewoon. Vandaag hadden we 586 kilometer te overbruggen.Om kwart over 8 vetrokken we en om kwart over 3 in de middag waren we op de plaats van bestemming West Glacier, en dat inclusief stops voor ontbijt, boodschappen (liquor store) en tanken.
Onderweg ging er op het dashboard nog wel een indicatie branden dat de olie snel vervangen moest worden. Voor de zekerheid maar even met Go-West, de verhuurder, gebeld, maar dit kon wel wachten totdat we de van ingeleverd hadden. Overigens hebben we nu ruim 6.000 kilometer gereden, ik verwacht dat we uiteindelijk ruim boven de 7.000 kilometer uit gaan komen.
Na aankomst een plekje gezocht op de Apgar camp site, even wat gedronken, naar het visitor center en nog wat souvenir winkeltjes bezocht. ’s Avonds buiten nog even zitten kaarten en vervolgens bij het vuur in de fire pit lekker zitten eten.
De volgende morgen uitgeslapen tot 7 uur en tegen 8 uur vertrokken om de Logan pass over te steken via de Going to the Sun Road. Dit soort wegen doet het altijd goed vanwege de vele mooie vergezichten, watervallen, riviertjes, etc. Onderweg hebben nog een 2 –tal hikes gemaakt. De eerste naar Avalance Lake, 7,8 kilometer en de tweede naar Hidden Lake overlook van 4,8 kilometer. De eerste wandeling liep langs een riviertje door hele dichte bossen de tweede echter was boven de boomgrens over de meadows en daar stond een stevig briesje. Na deze 2 bergwandelingen hadden de spieren in vooral de bovenbenen het weer flink voor hun kiezen gekregen.
Qua wildlife valt nog te melden dat we naast een elk s’morgens op de camping, nog een hert tijdens de route en 3 berg marmotten tijdens de wandeling naar Hidden lake hebben gezien.
In de middag kwamen we aan op de camping Many Glacier, aan de noord-oost kant van Glacier National Park. Er stond een stevige bries en veel voorziengen zijn hier al “closed for the season”. We besluiten hier maar 1 nacht te reserveren en morgen in de middag door te reizen naar Canada.
Wel besloten we nog even een rondje in de omgeving te maken om nog wat wildlife te spotten. Wat we toen in een paar uur tijd voorgeschoteld kregen was echt onvoorstelbaar. Er was wildlife in overvloed in Glacier. Vlak bij de camping zagen we tegen een helling een zwarte beer met 2 cubs, natuurlijk was dat genieten en foto’s maken, totdat de ranger ons en alle andere wegstuurde omdat volgens hem de weg teveel geblokkeerd werd. Overigens zagen we deze 3 beren later op de dag nog 2 keer waarbij zij de laatste keer een riviertje overstaken.
Op dezelfde berghelling waar we eerder de beren gespot hadden zagen we ook nog een groep moutain sheep en via de spotting scope ook nog 12 witte berggeiten.
Aan het eind van de middag liepen we nog even naar Fisherman Lake waar we vorig jaar een moose (rendier) hadden gezien in het meer. De beentjes kregen weer 2 kilometer voor hun kiezen, zodat het totaal voor vandaag op 14,6 kilometer kwam. Onderweg kwamen we nog een drietal herten tegen. En wat denk, aangekomen bij het meertje, staat er moose in het meer te grazen. Heerlijk om dat weer te zien, te fotograferen en een kort filmpje te schieten alvorens dit machtige dier op z’n hoge poten in het bos verdween.
Alsof dit nog niet genoeg was kregen we ook nog een enorme grizzly beer te zien die op z’n gemak liep te grazen en de laatste bessen van de struiken vrat. Wat een beest! Hij liet zich rustig observeren en ik kon hem gelukkig ook goed fotograferen. Totdat die te kort bij de weg kwam en wij een veilig plekje in de van moesten gaan zoeken. Dit is overigens voor ons de eerste keer dat wij een grizzly van zo kort bij, in het wild, konden spotten.
’s Avonds de laatste restjes verse groenten enzovoort opgegeten zodat we niet in de problemen komen als we morgen de grens over gaan. Want ook die Canadezen zijn bang dat er in dat vers spul allemaal vervelende beestjes zitten.
Nou, zoals gezegd morgen naar Waterton, maar eerst nog even een hike van ruim 10 kilometers, veelal vlak, om de beenspiertjes weer een beetje los te lopen, want die zijn na die berg etappes van vandaag wel stijfjes geworden.
Toch de volgende morgen voor de hike nog maar even rond gekeken naar mooses, zwarte beren en grizzlies. Als eerste weer naar Fisherman lake, een korte hike van 2 kilometer, om te kijken of er weer mooses rondom of in het lake te zien waren. Wat schetst onze verbazing, maar liefst 5 stuks, een bull en een koe met een kalf in de bossen vlakbij het lake en een koe met een kalf in het lake. Dat was al een goede start van de dag. Daarna nog even gaan kijken of er geen beren meer te zien waren en ja hoor, tegen de berghelling loopt waarschijnlijk weer diezelfde berin met haar 2 jongen die we gisteren ook zagen. Even verderop zien we weer een grizzly, ook hier weer waarschijnlijk dezelfde als gisteren. We hebben nu echt ruim de tijd genomen om hem te bekijken, hij was duidelijk op zoek naar bessen en struinde daar heel de omgeving voor af. Meestal etend en af en toe in de gaten houdend wat er in zijn omgeving gebeurde. Hij had ons dus allang gezien, maar ging rustig door met eten. Al etende kwam hij steeds dichter bij ons in de buurt. Hij ging zelfs een keer op z’n achterpoten staan om de omgeving in zich op te nemen. Dit gaf mij de kans om misschien wel de meest unieke foto opname van m’n leven te maken. Een grizzly op z’n achterpoten en close-ups van z’n kop. Geweldig! Dat alles op een tiental meters afstand, verstandig? Hij kwam overigens onze richting op, de situatie goed inschattend zeg ik dat dit moest kunnen.
Nadat weldit allemaal verwerkt hadden zijn we eerst even naar het rangerstation gereden om de laatste weerverwachting op te vragen voordat we aan de hike zouden beginnen. Het zag er namelijk nogal regenachtig uit. Volgens de ranger was het prima weer om te gaan hiken. Dat hebben we dan ook gedaan nadat we een stevig ontbijtje hadden gebruikt. Vandaag een hike naar een gletsjer meer, Grinnell lake, geen grote hoogte verschillen, maar wel een pittige afstand, een kleine 11 kilometer. We passeerden ook nog 2 andere meren, zagen gletschers, prachtige berg landschappen waar de herfstkleuren al de overhand krijgen en tegen de bergwanden een aantal white moutain goats. Lekker gewandeld en aan het eind van de wandeling, nabij een riviertje, zagen we nog tientallen bomen die door geknaagd waren door een bever, de bever was nergens te bekennen, helaas.
Wat hebben we genoten van dit Glacier National Park, in minder dan 2 dagen ruim 27 kilometer gewandeld, ontzettend veel wildlife gezien, met als absoluut hoogtepunt, de close encounter met de grizzly deze morgen. En ja, grizzlies zijn fotogeniek!
We gaan de USA verlaten, op naar Canada voor de laatste week, als eerste naar Waterton Lakes National park.