Camping gesloten

Vroeg op vandaag omdat we een druk programma voor de boeg hadden. We wilden namelijk vandaag de uitgestelde Lake shore trail gaan lopen (17 kilometer) en daarna nog naar een volgende camping trekken net voor de grens met Amerika.
Eerst hadden we de blog nog te uploaden, moesten we nog wat boodschappen doen en wilden we de tank nog even volgooien hij zat weliswaar nog bijna half vol maar we weten niet waar we de komende dagen terecht komen. Gedurende het tanken was er al ruim 100 liter ingegaan en de pomp sloeg nog niet af. Voor de zekerheid maar even onder de camper gekeken, maar er lekte niets! Uiteindelijk ging er 130 liter bij een nog bijna half volle tank. Daarna camper op een parkeerplaats gezet en op pad.
De Lake shore trail is geen vlakke wandeling langs het meer zoals de naam misschien suggereert maar een wandeling van Waterton naar Goat Haunt in Amerika waarbij je regelmatig bij het meer in de buurt komt. Zeker in het begin, tussen de 3de en 8ste kilometer moet er flink geklommen worden. In het tweede stuk is het ook op en af maar geen echte beklimmingen. Dus al met al een pittige wandeling, vooral als je net als wij te laat gaat eten, de hongerklop sloeg dus toe! Onderweg geen wildlife gespot buiten wat squirels, wel hebben we een wildlife trap (een apparaat dat wildlife filmt als het in beeld komt) gezien. Daar staan wij dus nu op als een koppel Europese human beings, zal schrikken worden voor de rangers! De wandeling wordt afgesloten met een oversteek over een hangbrug (suspension bridge) die zo slingert dat er maar 1 persoon tegelijk over heen mag. Op het eindpunt nog even melden bij de Amerikaanse grens controle en je mag weer terug, gelukkig kan je dan per boot terug, wat nodig was want we zaten er echt doorheen. Totaal hadden we 5,5 uur gelopen en tijdens die hele wandeling zijn we ook geen andere mensen tegengekomen.
Na de wandeling nog even de laatste boodschappen gedaan en toen op weg naar Belly River Campsite. Net onderweg zagen we op verschillende plaatsen een zestal Mule deers. Dit bleek nog maar het begin te zijn. Net het dorp uit zagen we een aantal auto’s stilstaan. Dit betekent meestal wildlife. Echter toen wij stopten reden de auto’s net weg, we konden nog net vragen wat er aan de hand was. We moesten maar over de railing kijken, Anja uit de camper en kijken of er nog iets te zien was. Ze hoorde van alles maar zag niets. Plots op een tiental meters een zwarte beer die over de railing de weg op kwam en vervolgens aan de overkant in het bos verdween. Dit alles ging te snel om een foto te maken en Anja had sowieso het hart achter in haar keel zitten met een beer op zo korte afstand. We waren al trots op ons zelf dat we die pittige wandeling hadden voltooid maar dit maakte de dag helemaal goed. Toen verder naar de camping. Die bleek echter voor dit seizoen al gesloten te zijn, dus zat er niets anders op dan terug te gaan. Onderweg zagen we nog een kudde elks (wapiti’s) teveel om te tellen, korte daarna nog een vrouwelijk exemplaar vlak bij de weg. Helaas ook hier geen foto’s van. Vlak voordat we bij het dorp waren zag Anja nog 2 zwarte beren op een berghelling die daar in de bessenstruiken op zoek waren naar voedsel. Wel op behoorlijk grote afstand, maar wel vastgelegd op de foto. Nou jullie zullen begrijpen dat onze dag niet meer kapot kan en dat de teleurstelling over de gesloten camping snel vergeten was. 3 beren op 1 dag dat zullen we waarschijnlijk nooit meer meemaken.
Tegen 21 uur kwamen we terug op Waterton Townsite camping aan. Toen eerst maar even een drankje genomen, om 22 uur zaten we aan tafel voor de warme maaltijd. Daarna heb ik dit verslag getypt en ben vervolgens moe maar met een voldaan m’n bedje ingedoken.

Kilometers gereden: 60 (412)
Kilometers gewandeld: 17 (27)
Wildlife: 3 zwarte beren, 6 mule deers, 10+ elks, 10+ squirels

Foto's volgen snel, als we genoeg capaciteit kunnen vinden....